๒๙. นิทาน
เรื่อง นายสุมนะช่างดอกไม้
๐ มีนิทานนานสุดครั้งพุทธกาล เป็นนิทานเรื่องจริงทุกสิ่งศรี
เมื่อพระองค์ยังทรงสำราญดี อยู่พงพีเวฬุวันวราราม
ของพระเจ้าพิมพิสารท่านถวาย โดยมุ่งหมายพึ่งพิงสิ่งทั้งสาม
คือพระพุทธพระธรรมเลิศล้ำนาม พระสงฆ์งามเลิศล้ำด้วยธรรมวินัย
ครั้งน้ันยังมีชายนามสุมนะ เป็นข้าพระพิมพิสารกษัตริย์ใหญ่
เก็บมะลิไม่น้อยร้อยมาลัย ถวายให้จอมกษัตริย์เป็นอัตรา
ได้เงินวันละแปดเหรียญภาคเพียรทำ เป็นพระจำทุกวันจึงหมั่นหา
เอาเงินเลี้ยงบุตรนั้นและภรรยา อยู่เป็นผาสุขมาทั้งตาปี
วันหนึ่งหิ้วตะกร้ามาลาขาว ถวายเจ้านายนั้นขมันขมี
เดินสวนทางพระพุทธองค์ทรงโสภี เปล่งฉัพพรรณรังสีสว่างตา
เพราะพระองค์สอดส่ายพระญาณ ได้พบพานคนดีมีวาสนา
นายสุมนะมาลาการมีบุญญา ในชาติหน้าจะได้ตรัสพระสัทธรรม
จึงเปล่งฉัพพรรณรังสีสว่างไสว ให้นายช่างชื่นมื่นใจชื่นฉ่ำ
ถวายดอกไม้หอมเข้าน้อมนำ ให้เขาทำบุญทานด้วยศรัทธา
จะได้เป็นนิสัยปัจจัยส่ง ชื่นชมองค์อรหัตพระสัตถา
ในชาติหน้าจักกำเนิดเกิดกายา ถึงพุทธาธิโพธิปรโยชน์ยาว
นายสุมนะมาลาศรัทธาเหลือ แทบไม่เชื่อสายตาประหม่าหนาว
ฉัพพรรณรังสีช่วงดังดวงดาว สว่างพราวรัศมีหกสีรุ้ง
จึงโปรยดอกไม้ขาวแทบเท้าท่าน บรรจงหว่านโปรยไปด้วยใจมุ่ง
บูชาพระทูลกระหม่อมให้หอมฟุ้ง ดอกไม้มุงเหมือนข่ายรอบกายองค์
ไม่ตกลงถึงดินสิ้นทุกดอก เหมือนข้าวตอกดอกไม้ใจประสงค์
เป็นตาข่ายรายรอบเป็นขอบวง เป็นเหมือนกรงครอบองค์พระศาสดา
ประชาชนคนผู้ได้ดูเห็น ก็ตื่นเต้นปาฎิหารย์สุดหรรษา
จึงเล่าลืออื้อไปในพารา นายมาลาเข้าเฝ้าเจ้าแผ่นดิน
ว่ามาลาสีขาวในคราวนี้ ข้ายอมพลีพระอรหันต์องค์นั้นสิ้น
มีโทษทัณฑ์สถานใดในชีวิน ข้าก็ยินดีรับพระอาญา
พระเจ้าพิมพิสารโบราณราช ตรัสประภาสว่านายเป็นชายกล้า
เจ้าใจกล้าขัดกษัตรา ทั้งเงินตรารายได้ไม่เสียดาย
ฝ่ายเมียนายสุมนามาลาการ ก็เดือดดาลผัวบ้าพาฉิบหาย
จะถูกพระราชาท่านฆ่าตาย จึงวุุ่่นวายเข้าวังไปนั่งฟ้อง
หวังให้ตนรอดตายพ้นฝ่ายผิด ไม่ถูกติดวงเคียวไปเกี่ยวข้อง
ว่าผัวทำตามใจไม่ปรองดอง ถวายกองมาลาไม่หารือ
พระเจ้าพิมพิสารฟังสารเฉลย ก็ทรงเฉยนิ่งสดับไม่นับถือ
ออกนอกวังไปนั่งประนมมือ เชิญพระลือสายเจ้าให้เข้าวัง
จะถวายพระกระยาภัตตาหาร พระทรงญาณทราบได้ดั่งใจหวัง
ว่าเข้าไปคร้ังนี้จะดีดัง คนได้ฟังเรื่องชายนายมาลา
จึงเสด็จเข้าชานพระลานหลวง คนทั้งปวงห้อมล้อมอยู่พร้อมหน้า
ตาข่ายดอกไม้ครอบรอบกายา ประจักษ์ตาแก่ชนคนทั้งปวง
จึงรู้เรื่องนายว่ามาลาการ ถวายทานดอกไม้อย่างใหญ่หลวง
จึงดอกไม้มาคลุมเป็นพุ่มพวง ประดุจดวงดอกฟ้าดาราราย
พระเจ้าพิมพิสารบรรหารสั่ง ให้เรียกชั่งดอกไม้มาถวาย
ทรงตรัสวา่ทำถูกลูกผู้ชาย ที่ยอมตายบูชาพทุธาจารย์
จึงพระราชทานทรัพย์ให้คับคั่ง มอบให้ทั้งข้าใช้ฝ่ายทหาร
พร้อมทั้งภรรยามาประทาน ทั้งเรือนชานอยู่สบายจนตายไป
พระพุทธองค์ก็ทรงทำนายว่า นายสุมนามีบุญอุดหนุนให้
จะเกิดเป็นเทวาชาติหน้าไซร้ ไม่ตกในอบายอีกหลายกัลป์
ชาติสุดท้ายกำเนิดเกิดเป็นคน จะหลุุดพ้นเป็นอรหันต์
เป็นปัจเจกโพธิสันโดษครัน มีนามน้ันว่าพระสุมนพุทธ์ ฯ (๔๘ คำ)
๑๔ มกราคม ๒๕๓๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น